Bir de, bir de babam olmalıydı, değil mi?

Baba, beni dövecek bir babam bile yok biliyor musun?

Nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan.

Kim bilir bayramlarda neler alırdı babalar çocuklarına?

Evet dostlar Ali ULURASPA'nın dizeleriyle başlıyorum yazıma. Babasını kaybeden biri olarak yetimliği iliklerime kadar hissediyorum. Yaş her ne kadar 40’a gelse de yaşanmadan anlaşılmıyor bazı şeyler. Yaşanmadan anlatılmayacak hakikatler cenazeler…  8 Ekim günü sabah 8 sularında değerli varlığım olan babamı kaybettim. 24 yıl hasta yatağında yatan yıllarca yarı yatalak olarak evimizin direği olan çilekeş insan yağmurlu bir günde son yolculuğuna uğurlandı. Acımızı paylaşan herkese minnettarım.

Bu cenaze birçok şeyi öğretti bana. Yakınların uzak, uzakların yakın olabileceğini öğretti bana. Yakın ve uzak akrabalarımızın birbirine bağlılığını, hala ve dayı çocuklarımın özverilerini hissettim. Amcaoğlunun desteğine sığındım. Yerel tabir ile “ bir evden ayrılma” yakın akrabamın kale gibi yanımızda duruşunu fark ettim. Rahmetli babamın amca çocuklarının ve onların efradının derin üzüntülerine şahit oldum.  Fındıklıdan gelen mesai arkadaşlarıma öğrencilerime muhabbet doluyum. Bizlere taziyelerini sunan sunmayan herkese derin saygılarımı sunuyorum.

Üzülüyoruz ama yine de hayat devam ediyor. İstesek de istemesek de hayatın albenisi kendi rıhtımına çekiyor bizi. Kahır ve hüzün dalgalarını terk etmeye mecbur oluyor insan. Hayat üç gündür derler ya. Dün bugün yarın. Rahmetli babam dünü ve bugünü tamamladı inşallah yarınını da kazanır. Evet Müslüman’ın dünü alemi ervah, bugünü ömrü hayatı yarını ise ahiret yurdudur. Umarım yarınımız bugünden daha iyi olur. Dua dilencisi olarak sizlerden babam için Fatiha dileniyorum Ebu Cendel misali. Dualarınızı eksik etmeyin lütfen…

Bir hafta öncesine kadar babamla aynı evi paylaşırdık. Onun misafiriydim. Şimdi ise sadece balkondan bakabiliyorum ona. Evin birkaç metre uzağına yeni bir ev yaptırmış kendine derme çatma. Bütün yağmurları içine alan topraktan bir ev. Bana ve sevenlerine minneti yok artık. Kendi evinde ve yalnız kalmak istiyor belki de. Umarım yalnız değildir. Kabrinde melekler yoldaştır ona. Yaptığı hayır ve hasenatlar eşlik ediyordur ona. Umuyor ve diliyorum ki rabbim razı gele ondan…

Değerli dostlar bu bir teşekkür ve taziye yazısı. Onun için sözü fazlaca uzatmayacağım. Acımızı paylaşan başta Fındıklı Kaymakamımız Arif KARAMAN’a, Ardeşen Belediye başkanımız Hakan GÜLTEKİN’e Fındıklı İlçe Mili Eğitim Müdürümüz Bülent ERGENE’ye, Hemşin Milli Eğitim müdürü Ali Kambur’a Bakanlık müşaviri Mümtaz Sinan beylere. Fındıklı, Pazar ve Ardeşen’den katılan okul idarecisi dostlara Merhum babamın naaşını yıkayan Hasan HACIFAZLIOĞLU hocama, değerli meslektaşım ve dostum Fikret ANDIÇ'e, akrabalarıma, Yukarı Durak köy sakinlerine, ve uzaktan yakından gelen bütün gönül dostlarına, yurtiçinden ve dışından arayan tüm sevenlerimize sonsuz teşekkürler.

Acımızı paylaşarak bizlere omuz veren herkese kalbî muhabbetlerimi sunuyorum. Unuttuğum, kusur ettiğim kişi veya kişiler olabilir. Onlardan helallik diliyorum.