Sevgili okurlarım,
Ben, zincirlerimi kırıp değişebilen, eleştiriye açık olan, dahası kendimle dalga geçebilen birisisiyim.
“İstemem yan cebime koyun” diyenlerden değilim…
Hak ettiğim şeyi isterim…
Örneği, mensubu olduğum Trabzon Gazeteciler Cemiyeti’nde hizmet, ya da onur ödülünü hak ettiğimi düşünüyorum. Ayrıntısına değineceğim.
Kendimi yargıç hassasiyeti ile yargılarım.
Duygularımı, içimdekileri dökerim, paylaşırım sizlerle.
Siz, bana hep arkadaşlık edersiniz, yönlendirirsiniz beni.
Ben de sizden bir şey saklamam, yazılarımla hep paylaşırım.
Dertleşirim… Bundan da büyük zevk alırım…
Bana haksızlık edenleri şikâyet ederim size…
Hata yaparım, ama hatada ısrar etmem, dönerim geri...
İnsanlara çok saygılıyım.
Bu yüzden hafta sonu dâhil tıraşsız ve kravatsız çıkmam evden.
Sokağa tükürenleri, sigara izmaritini yere atanları hiç sevmem.
Kendimi eleştiririm.
En iyi dostlarım, beni eleştirenlerdir.
Ödüllü tiyatro sanatçısı hemşerim Mehmet Ali Toklu’yu bu yüzden çok sever itibar ederim.
Ben özdeğer ve özgüven yoksunu insanlara kızmam, aksine acırım.
Çünkü bu tıp insanlar zavallıdır.
Herhangi bir kapıdan girer- çıkarken, toplu taşıt araçlarında, alış-veriş merkezlerinde hanımlara mutlaka öncelik veririm.
Tanımadıklarıma dahi ‘günaydın’, ‘iyi akşamlar’ demeyi severim.
Mazeretler üreterek haklı çıkmaya çalışmam.
Bürokrasideki görevlerimde orta saha değil hep başoyuncu olmaya özen gösteririm.
Kendi gündemimi kendim yaratırım…
Tüm hemşerilerimi çok severim.
***

Her şeyin en iyisini ben bilirim diyen insanlardan değilim.
Bürokrasideki çok güçlü dönemlerimde, etrafımı saran, ‘sanal dünya’ yaratarak, gerçek dostlarımı unutturan, dalkavuklardan nefret ederdim.
Nereden geldiğimi, nereye gittiğimi hiç gizlemem… Geçmişten ders alıp, geleceğe bakarım.
Lise son sınıfa kadar, yaz aylarında çobanlık yaptığımı hep yazarım, övünürüm bununla…
Geçmişim, benim onurumdur, gururumdur.
Sevgi pınarlarını yazabiliyorum
Hilesiz, hurdasız, gerçek dostluğu ararım, giderim peşinden.
Ben kavgayı, bir yaprağın üzerine yazarım, sonbahar geldiğinde dökülsün diye…
Öfkemi, bulutların üzerine yazarım, yağmur yağdığında yok olsun diye.
Nefreti, buzlar üzerine yazarım, güneş doğduğunda erisin diye.
Dostluğu, sevgiyi yeni doğmuş bebeklerin yüreğine kazırım, onlarla birlikte büyüsün ve tüm dünyaya yayılsın diye..
Sevgi gülü dikeniyle avuçlarım.
Sıktıkça elim kanar, ama sorduklarında ‘Zaten dikeni yoktur ki’ diyebilenlerdenim…

***

Değerli okurlarım,
Ben, Trabzon Gazeteciler Cemiyeti’nin dışında, Parlamento Muhabirler, Başbakanlık ve Cumhurbaşkanlığı Muhabirleri ile Rizeliler Derneği’nin üyesiyim.
Üyesi olmaktan onur duyduğum Trabzon Gazeteciler Cemiyeti’nde bir dönem Yönetim Kurulu Üyesi olarak da görev yaptım.
Bütün görevlerimde Cemiyetin ve meslektaşlarımın destekleri hep arkamda hissettim, güç aldım
Bunun için samimi duygularımı ve takdirlerimi belirtmekten de ayrıca onur duyuyorum.
Tekel Tuz İşletmeleri Genel Müdürlüğü dışındaki tüm görevlerim basın alanında oldu.
20 yıllık sarı basın artı sahibiyim.
30 yıldan beri de da hep yazar, çizerim.
Bugüne kadar yaptığım başarılı görevlerim, benim olduğu kadar Trabzon Gazeteciler Cemiyeti’nin, dolaysıyla meslektaşlarımın de başarısıdır.
Çünkü ben onların arasından çıktım.
Yanılmıyorsam, Trabzon basınında, Genel Müdürlük düzeyinde üst görev yapan tek kişiyim.
Bu nedenle diyorum ki, Cemiyetimin her yıl düzenlediği ‘Başarılı Gazeteciler’ yarışmalarında ‘Hizmet’ ya da ‘Onur’ ödülünü hak ediyorum..
Bir şey istenmez, verilir.
Doğru bir laf.
Fakat meslektaşlarım galiba beni unuttular…
Hatırlatmak istedim.
***

Şimdi gelelim, yaptığım görevlere…
15 yıl aktif gazetecilik ve gazete yöneticiliği (Sorumlu Yazı İşleri Müdürlüğü)
İki Başbakan, 5 Bakana Basından ve Özelleştirmeden sorumlu Danışmanlık,
Anadolu Ajansı Görüntü Hizmetleri (ARG) ve Tekel-Tuz İşletmeleri Genel Müdürlüğü
Tüpraş ve Tekel başta olmak üzere yedi kamu kurumunun yönetiminde bulundum.
Dahası özelleştirmeye bağlı 90 Genel Müdürlükten sorumlu oldum.
TRT-Anadolu Ajansı ve Basın Yayın Genel Müdürlüklerden sorumlu bürokrat oldum. Bütün bu görevler 46 yaşına kadar nasıp oldu. Bu görevlere gelişimde Rizeli siyasetçilerin katkısı ve hemşerilerimin desteği büyük olmuştur. Bunu belirtmekten de ayrıca onur duyuyorum Hemşerilerimle olan dostluğumu, nadir duyulan taze bir heyecanla daima hatırımda tutuyorum...
Rize, hep Başbakan yetiştirir, önemli siyasetçileri çıkarır.
Dün Mesut Yılmaz, bugün R.Tayyip Erdoğan.
Meclis Başkanımız Köksal Toptan’da Rizeli…
Bunların tümü bizim “Onur” abidelerimizdir...
Bürokraside Rizeli oluşumuz yetiyor, başka arayışlara gerek yok zaten...
Rizeli Başbakanların, “devri” hiç bir zaman kapanmaz, kapanmayacak ta...
Bunu bilemeyen zavallıları da tarih yargılayacaktır.