Ruhumu dinlendirebildiğim yer vatanımdır. Hayatımı, bunun dışında altın kafese de soksalar içim isyan eder.

            “İç” dediğim şey nedir?

            Ruhum, algım ve fıtratımdır. Ruhumu sere serpe yaşatabileceğim, fıtratımı, toprağında açabileceğim, algımı özgür bir biçimde oluşturabileceğim bir mekândan yoksun isem, bütün bu içimi koyabileceğim bir yerden uzaksam benim özgürlüğümden söz edilemez.

            Özgür olmadığım hiçbir yer de beni mutlu edemez.

            Bütün olumsuzluklar, özgürlük ortamının olmadığı yerde boy verir.

            Özgürlük nedir?

            Çayın Rize’de, pamuğun Adana’da yetişmesi olayıdır.

            Olanı, olması gereken yere koymaktır.

            Burada bir kısıtlama söz konusu değildir; tohum, toprak ve iklim ilişkisine uygun yeri bulmaktır.

            Notalar sınırlıdır, fakat gücüne göre makamlar sınırsız. Notaya uymak kısıtlama değil, eser meydana çıkarmaktır. Uyulmazsa gürültü kulağınızı tırmalar.

            Satrançta taşlar sınırlıdır, fakat oyunlar sınırsız. Kurallara uymak, oyunu devam ettirmektir.

            İnsan nerde yetişerek özgür olur?

            Onu Yaratan’ın belirttiği yerde. Olması gereken yerde.

            Burası neresidir? Kulluk makamı.

            Kulluk makamı nedir? Acziyetini, faniliğini bilmek ve seni Yaratan’a teslim olunan makamdır. Teslim olunduğunu nasıl anlamalıyız?

            Yemeğin pişip pişmediğini, lezzetini nasıl anlıyorsun?

            Tadına bakmakla.

            İnsanın pişip pişmediği de davranışlarına bakmakla anlaşılır.

            Yaratıcının koyduğu kural uymakla. Bu kurallara uymadan kulluk makamına erişilemez.

            Yemek bile terbiye olmadan tat vermiyor da, insan terbiye olmadan cennet tadını alabilir mi?

            İnsan nasıl terbiye olur?

            Rabbin tecellilerini bünyesinde barındırmakla.

            Fıtrat notalarının ebedi beste yapabilmesi için, Hakikat Kitabı’nın işaretlerini izlemek zorunludur. Bu işaretler izlenmezse trafik kazaları meydana gelerek ebedi ölüme yol açar.

            İnsan, hayat notalarına uymadan tellere vurursa, bundan tını çıkmaz, gürültü çıkar ve ruhu ifsat eder. Yaşanan hayat buna benziyor.

            Rotasız gemi karaya vurur.

            İnsanın rotası nedir? İnsanın rotası vahiydir.

            Vahiysiz bir hayat, karaya vurmuş bir hayattır.

            Mutluluk, menzile sağ salim ulaşanlara verilen bir gönül hediyesidir.

            Menzil, ebedi hayattır.

            Aman kazaya meydan vermeyin!

    D. Ali TAŞÇI (dalitasci@hotmail.com) Twitter:@DAliTasci